ΝΑΣΙΑ+ΤΡΙΛΙΖΑ = ΒΙΒΛΙΑ, ΦΙΛΑΝΑΓΝΩΣΙΑ & ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ
Το -γνωστό- intro
Είχα υποσχεθεί στην προηγούμενη Σοφιτοκουβέντα πως θα σου συστήσω μια πολύ καλή μου φίλη, η οποία ασχολείται κατά βάση με το γράψιμο και τα παιδιά, μιας που είναι και δασκάλα.
Οπότε, βουαλά:
Νάσια σου έταξα, Νάσια σου έφερα!
Γνωριστήκαμε με αφορμή το γράψιμο και σπουδάζαμε μαζί για τρία χρόνια στο ίδιο τμήμα δημιουργικής γραφής. Ομολογώ πως κάτι που θαυμάζω πολύ πάνω της είναι ότι είναι “τέρας” παραγωγικότητας. Καταπιάνεται καθημερινά με τόσα πράγματα και τόσες δουλειές που απορώ πώς στο καλό τα καταφέρνει όλα και μάλιστα με τέτοια αποδοτικότητα και επιτυχία!
Αυτό το κορίτσι, που λες, είναι πολύ δυναμικό και σήμερα θα μας μιλήσει για τον δικό της τρόπο με τον οποίο καταφέρνει τα αδύνατα. Η βασίλισσα του multitasking!
Είναι δασκάλα δημοτικού και έχει κάνει το δικό της μεγάλο βήμα ανοίγοντας ένα καφέ-κέντρο απασχόλησης παιδιών στο Περιστέρι με πολλή όρεξη και μεράκι!
Ladies and gentlemen, σήμερα στην παρέα της σοφίτας: Νάσια Αλεξανδρίδη
❀ ❀ ❀
Να τα πούμε;
➥ Όσοι γράφουν ξεκίνησαν για διαφορετικό λόγο ο καθένας. Εσένα, ποιος είναι ο λόγος σου;
Καταρχήν, να πω κι από μένα καλησπέρα. Θα πω ότι όλα έγιναν κατά τύχη. Ξεκίνησα ένα σεμινάριο που λεγόταν «Παραμύθι» με την Αντιγόνη Πόμμερ και νόμιζα πως απλά θα αναλύουμε παραμύθια. Όταν όμως μπήκα στην αίθουσα και μας είπε ξεκινήστε να γράφετε ό, τι σας έρθει, αυτό ήταν. Νομίζω από τότε δε σταμάτησα ποτέ να γράφω, να εμπνέομαι καθημερινά από τα πάντα γύρω μου, να βλέπω ήρωες στο δρόμο. Με τη γραφή αφήνομαι ελεύθερη. Δε λέω πως όλα όσα γράφω είναι επιτυχημένα και για έκδοση, αλλά είναι ένα μυστικό καταφύγιο για μένα για να νιώθω καλά με τον εαυτό μου. Κι αν συμβαίνει αυτό, τότε ίσως κάποια από όλες τις ιστορίες ίσως και να έχει αυτό το κάτι.
➥ Πριν γνωριστούμε είχες ήδη αρχίσει να παρακολουθείς το σεμινάριο παραμυθιού. Τελικά, αυτό είναι το αγαπημένο σου είδος;
Αγαπώ τα παιδιά και η αλήθεια είναι πως με εκφράζει πιο πολύ να γράφω γι αυτά. Λατρεύω και το παιδικό θέατρο και το σενάριο, αλλά και την αστυνομική λογοτεχνία. Ίσως όμως το γεγονός ότι στον ελεύθερο μου χρόνο διαβάζω μόνο παιδική λογοτεχνία, με κάνει να γράφω πιο άνετα για παιδιά. Είναι γύρω μου στην καθημερινότητά μου και σίγουρα με παρασύρουν να σκαρφίζομαι ιστορίες με μικρούς πρωταγωνιστές, παρατηρώντας και τις ανάγκες που έχουν φυσικά.
➥ Έχεις κάνει ένα μεταπτυχιακό με αντικείμενο τη Φιλαναγνωσία. Τι ακριβώς είναι αυτό και πώς σε βοηθάει στην επικοινωνία σου με τα παιδιά αλλά και τους γονείς τους;
Φιλαναγνωσία είναι… (και κάπου εδώ ανοίγω σημειώσεις πανεπιστημίου για να σου πω ορισμούς και άλλες τέτοιες χαζομάρες). Για μένα είναι τρόπος ζωής. Το να αγαπάει ένα παιδί το βιβλίο, να είναι φίλος του, συνοδοιπόρος του είναι κάτι που το θεωρούμε λογικό να συμβαίνει. Πόσα όμως παιδιά καταπιάνονται με την ανάγνωση ενός απολαυστικού βιβλίου και πόσα με το κινητό ή το τάμπλετ; Εκεί πάτησα για να το σπουδάσω αυτό και να προσθέσω ένα μικρό λιθαράκι, ώστε να πάμε παρακάτω. Να αγαπήσουν το βιβλίο ακόμα και εκείνα τα παιδιά που είναι κολλημένα σε μια οθόνη. Σίγουρα με βοηθάει στην επικοινωνία μου με όλους. Όταν βλέπω ότι μια μαμά δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μια κατάσταση, όπως ο ερχομός ενός νέου μέλους στην οικογένεια, τι καλύτερο από το να πάρω σε μια γωνίτσα το παιδί και να διαβάσουμε ένα σχετικό παραμύθι. Σίγουρα ένα βιβλίο από μόνο του δε λύνει τίποτα, αλλά είναι αυτό το κάτι παραπάνω που έλεγα πριν.
➥ Τι tips θα έδινες στους γονείς που θέλουν να μυήσουν τα παιδιά τους στον κόσμο του βιβλίου από πολύ μικρή ηλικία;
Να διαβάζουν πρώτα εκείνοι. Πώς θα εμπνεύσεις ένα παιδί να διαβάσει, αν σε βλέπει να είσαι με το κινητό σου όλη την ώρα; Βέβαια, δεν πρέπει να διαβάζουμε όλη την ώρα, παρατώντας το ίδιο μας το παιδί, γιατί αυτό θα φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα: να μισήσει το διάβασμα που του στερεί τους γονείς του. Ένα μέτρο σε όλα. Επίσης, να μην το βάζουμε κάτω. Αν ένα παιδί δεν θέλει να διαβάσει, είναι δικαίωμά του να μην το κάνει. Αν το πιέσουμε θα απομακρυνθεί ακόμα πιο πολύ. Ας έχουμε μερικά βιβλία στο σπίτι και όταν είναι έτοιμο θα το ζητήσει από μόνο του. Και να μην ξεχάσω ένα παράπονο που μου κάνουν συχνά τα παιδιά. Ακόμα κι αν είναι σε ηλικία που μπορούν να διαβάζουν μόνα τους, είναι χρήσιμο να συνεχίσουμε να τους διαβάζουμε. Ποιοτικός χρόνος γονέων και παιδιών που δυστυχώς, όταν ανεξαρτητοποιούνται τα παιδιά, αρχίζει να φθίνει.
➥ Θέλω να σε πάω αλλού τώρα, γιατί πραγματικά δεν κρατιέμαι! Θα ήθελα πολύ να μοιραστείς με την παρέα της Σοφίτας τι είναι η Τρίλιζα.
Είναι ένας χώρος, που οι γονείς χαλαρώνουν, πίνουν το καφεδάκι τους, ενίοτε διαβάζουν και τα παιδιά ξεσαλώνουν! Μέσα σε όλο αυτό, υπάρχει και δανειστική βιβλιοθήκη και κάνουμε και δράσεις φιλαναγνωσίας, είτε από μένα είτε από συγγραφείς, και έτσι η τρέλα μου για τα βιβλία συναντάει μεγάλη ανταπόκριση.
➥ Πώς γεννήθηκε η ιδέα; Ποια είναι η φιλοσοφία της Τρίλιζας;
Πριν λίγα χρόνια είχα πάει στη Σλοβακία που σπούδαζε ο αδερφός μου. Άσχετο θα μου πεις. Εκεί όμως είδα ένα βιβλιοκαφέ που γονείς, παιδιά, φοιτητές και ένα σωρό άνθρωποι κάθε ηλικίας και κουλτούρας διάβαζαν πίνοντας τον καφέ τους. Ε, για μένα αυτό ήταν μαγεία. Έτσι ξεκίνησε η ιδέα. Βέβαια, σκεπτόμενη να ανοίξω ένα τέτοιο χώρο στην Ελλάδα, είδα ότι δεν θα λειτουργήσει στο φουλ και έτσι συνδύασα σε ένα μαγαζί το παιχνίδι με τα βιβλία και την αγάπη μου για τα παιδιά. Φυσικά, δεν ήταν δική μου ιδέα, αφού ήδη είχαν αρχίσει να δημιουργούνται καφετέριες με δημιουργική απασχόληση παιδιών στην Αθήνα. Με την αδερφή ψυχή μου, όπως μ’ αρέσει να λέω, την Χριστίνα Κωνσταντουδάκη, που μοιραζόμαστε την ίδια τρέλα, τα βάλαμε κάτω, τα σκεφτήκαμε και είπαμε ότι το καφέ που θα άνοιγα θα είχε τη μορφή αυτή που έχει σήμερα. Φουλ βιβλία, φουλ παιχνίδια και μπόλικη τρέλα!
➥ Με τι απασχολούνται τα παιδιά εκεί;
Με τα πάντα! Θα έλεγα ότι έχει τη δομή ενός νηπιαγωγείου. Πλαστελίνες, ζωγραφική, χειροτεχνίες, κουζινικά, τρενάκια, μαστορέματα, φυσικά βιβλία και ένα σωρό άλλα! Το πιο μαγικό από όλα είναι ότι ακόμα κι αν έχουμε μια ποικιλία παιχνιδιών, τα παιδιά παίρνουν ένα αντικείμενο από το χώρο και παίζουν συμβολικά. Μετατρέπουν τη παιδική σκούπα σε ξίφος και κάνουν πως τους επιτίθεται ο κακός μάγος. Παίρνουν το πυροσβεστικό όχημα και προσπαθούν να σβήσουν τις φωτιές από όλο το μαγαζί (έχει καεί κάμποσες φορές, αλλά ευτυχώς έχω μικρούς βοηθούς που τις σβήνουν). Και το πιο μαγικό από όλα είναι ότι τρελαίνονται με τη μαγική βρύση (τη βρύση του μπαρ). Ανοίγει με μιας με έναν μυστικό τρόπο, που δεν μπορώ να σου αποκαλύψω!
➥ Το κάθε παιδί έχει διαφορετικές αντιδράσεις. Ποιες είναι οι αγαπημένες σου ή ποιες σου έχουν μείνει έντονα από όταν κάνετε τις δραστηριότητες και τα παιχνίδια παρέα;
Καλά, αν ξεκινήσω τώρα δεν θα τελειώσω ποτέ! Το καλύτερο είναι όταν μου λένε «Κυρία, να πάω να κατουρήσω;». Παίρνουν την άδεια και εκείνη τη στιγμή τα αγαπάς λίγο πιο πολύ! Ατάκες πολλές! Να έχω ξεχάσει να γυρίσω σε μια αφήγηση τη σελίδα στο βιβλίο και να μου λένε να γυρίσω, γιατί κατά βάθος το ξέρουν απ’ έξω και ανακατωτά το παραμύθι! Ή να μου συνεχίζουν την ατάκα ενός ήρωα! Το μόνο σίγουρο είναι ότι καθημερινά ακούω πολλές ατάκες και έχω αδυναμία σε κάθε παιδί αλλά για διαφορετικό λόγο το καθένα! Είναι μοναδικά και ανεπανάληπτα!
➥ Έχω να σημειώσω και να τονίσω σε αυτό το σημείο πως ακόμη λαχταρώ εκείνα τα pancakes με την πραλίνα… Εσύ τι θα πρότεινες σε κάποιον να φάει στην Τρίλιζα;
Τα πάντα! Εγώ καθημερινά τα δοκιμάζω για να είμαι σίγουρη πως είναι το ίδιο λαχταριστά με την πρώτη μέρα! Pancakes με πραλίνα, μπισκότο, μπανάνα ή κόκκινα φρούτα, με λαχταριστή σαντιγί και σιροπάκι να στάζει από πάνω! Κλαμπ σάντουιτς με ντοματούλα, μαρουλάκι, κρατσανιστό μπεϊκονάκι, γαλοπούλα και τυράκι ή αλμυρά pancakes με αυγό, καλαμπόκι, ντομάτα… Κάτσε, πάω να φάω κάτι και συνεχίζω σε λίγο με τις ερωτήσεις σου!
➥ Στο μεταξύ, μαζί με την Χριστίνα Κωνσταντουδάκη δημιουργήσατε μια ομάδα στο Facebook που έχει να κάνει με τα παιδικά βιβλία. Τι, πώς, πού, γιατί;
Να σου πω ότι δεν θυμάμαι καν πως ειπώθηκε αυτή η ιδέα! Απλά ξεκινήσαμε γιατί είχαμε κοινή τρέλα για το παιδικό βιβλίο. Έχω να παραδεχτώ βέβαια ότι το έχει περισσότερο με τα social media. Έτσι δημιουργήσαμε την ομάδα για να λέμε ξεκάθαρα και χωρίς φίλτρα την γνώμη μας, είτε αυτή είναι θετική είτα αρνητική. Πώς μαζέψαμε 30.000 μέλη, πώς μάθανε τα ονόματά μας, πώς γνωρίσαμε τόσους συγγραφείς, εκδοτικούς και ένα σωρό άλλα, ούτε που το κατάλαβα. Άμα ξυπνήσω ποτέ από το όνειρο θα σου πω. Αλλά πραγματικά φαντάζει απίθανο πως τόσος κόσμος ενδιαφέρεται για το παιδικό βιβλίο και έχει την ίδια ή ακόμη μεγαλύτερη τρέλα από εμάς. Καθημερινά βλέπεις γονείς, θείες, γιαγιάδες, νονές να ρωτούν, να ανησυχούν, να μοιράζονται μαζί μας βιβλία ή απορίες και σε κάνει πραγματικά να συγκινείσαι!
➥ Είναι κάτι το οποίο κάνετε εντελώς αφιλοκερδώς και αφιερώνετε ώρες από τον «ελεύθερο» χρόνο σας. Πώς τα καταφέρνετε τώρα που τα μέλη της ομάδας έχουν αυξηθεί αρκετά;
Κάπου εδώ οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στα μέλη μας. Όντως δεν προλαβαίνουμε καθόλου. Ειδικά φέτος που και οι δύο δουλεύουμε άπειρα. Η Χριστίνα τα καταφέρνει θεωρώ, εγώ πάλι όχι. Μπορεί να παρακολουθώ όλα τα posts που ανεβαίνουν, αλλά σπάνια προλαβαίνω να απαντήσω, είτε γιατί δεν έχω χρόνο είτε γιατί τα μέλη μας ήδη με έχουν καλύψει. Πάντα σπεύδουν να αλληλοβοηθηθούν, που καμιά φορά σκέφτομαι μήπως περισσεύουμε! Ντάξει όχι, αλλά καταλαβαίνεις πώς το εννοώ. Έχουμε πολύ ενεργά μέλη, που μας βοηθούν να πάμε την ομάδα ακόμη πιο ψηλά!
➥ Και επειδή δεν εφησυχάζεις με τίποτα… ασχολείσαι και με κοσμήματα, διακοσμητικά κ.α. Αυτό πώς προέκυψε;
Κοίτα να δεις, όλοι στις πανελλήνιες αγχώνονται, διαβάζουν, δεν έχουν χρόνο. Εγώ λοιπόν ξεκίνησα να φτιάχνω κοσμήματα! Ήταν αγχολυτικό βρε παιδί μου. Στην αρχή το ξεκίνησα για να φτιάχνω πράγματα για μένα, μετά όμως είδα ότι άρεσαν και έτσι άρχισα να πουλάω. Περισσότερο είναι κάτι σαν χόμπι, για να περνάω την ώρα μου, να δημιουργώ και να νιώθω αυτοπεποίθηση.
➥ Δηλαδή μπορεί κάποιος να σου παραγγείλει κάτι;
Ναι, φυσικά! Στη σελίδα μου έχω αρκετές φωτογραφίες κοσμημάτων, όπου κάποιος μπορεί να παραγγείλει online, αλλά πλέον έχω φέρει και αρκετά στην Τρίλιζα.
➥ Φτάνοντας προς το τέλος, θέλω να μας πεις για το blog σου και για τα διηγήματα που έχεις γράψει σε τρία συλλογικά βιβλία!
Από το να γράψεις μια ιστορία μέχρι να την εκδόσεις ξέρεις κι εσύ ότι είναι μια απόσταση γεμάτη εμπόδια. Ειδικά στη σημερινή εποχή που έχουν κορεστεί όλα τα θέματα και οι εκδοτικοί είναι τόσο μα τόσο επιλεκτικοί και φυσικά αν δεν είσαι ο Τριβιζάς ή ο Παπαθεοδούλου δεν σε εκδίδουν μάνα μου! Άστα να πάνε! Εκεί είναι που μας βοήθησε η σχολή μας, η Tabula Rasa, με τη συνεργασία του εκδοτικού iWRITE. Εγώ, εσύ και η Χριστίνα έχουμε γράψει δύο συλλογικά παραμύθια, το «Μπου ξελευθερία», που μιλάει για τον σχολικό εκφοβισμό και το «Ψαραμυθάκια» που μιλάει για το πώς βλέπουν τα ψάρια τους ανθρώπους, αφήνοντας ένα οικολογικό μήνυμα. Το τρίτο είναι τελείως διαφορετικό. Λέγεται «Εικοσιοκτώ λόγοι για να πεθάνεις» και εγώ έγραψα για τον Ντετέκτιβ Νικόδημο, που είναι ένας χαρακτήρας σχεδόν πραγματικός και τον γνωρίζουμε και οι τρεις μας. Κάπως έτσι αγάπησα και αυτό το είδος. Επειδή, λοιπόν, είναι δύσκολο να εκδόσεις και οι ιδέες στο κεφάλι μου είναι πολλές, αποφάσισα να φτιάξω ένα blog στο οποίο θα μοιράζομαι ό, τι μου κατέβει! Μπορεί να μην τα διαβάζει κανείς, αλλά δε με πειράζει γιατί εγώ περνάω καλά μόνο και με τη διαδικασία να βρω εικόνες και να το ανεβάσω.
➥ Θα μοιραστείς μαζί μας μερικά tips που μας κάνουν πιο παραγωγικούς και αποδοτικούς, διώχνοντας μακριά την αναβλητικότητα;
Να κυνηγάς τα όνειρά σου. Αν κάνεις στην καθημερινότητά σου κάτι που αγαπάς πραγματικά, δεν θα είσαι ποτέ μα ποτέ αναβλητικός. Αναβλητικοί και μη παραγωγικοί θεωρώ ότι είναι εκείνοι που κάνουν κάτι με το ζόρι, οπότε και δεν τους βγαίνει στην ουσία η πραγματικότητα. Επίσης, είναι καλό να δοκιμάζεις και να δοκιμάζεσαι, να επιτυγχάνεις και να αποτυγχάνεις και ωστόσο να χαίρεσαι το ίδιο! Δεν έχω κάποιο άλλο tip, εμένα πάντα μου έβγαινε να κάνω άπειρα πράγματα ταυτόχρονα, γιατί αυτό με γεμίζει. Αλλά σαφώς κάθε άνθρωπος ξέρει τις δυνατότητες και τα όριά του.
➥ Και τώρα ήρθε η ώρα της “εκμετάλλευσης” των καλεσμένων μου (μουαχαχαχα!), μια από τις αγαπημένες μου στιγμές στη Σοφίτα ? Λοιπόν, έχεις μπροστά σου όλα τα λογοτεχνικά είδη. Σε τι ιστορία θα με έβαζες, ποιος χαρακτήρας θα ήμουν και γιατί;
Στοκχόλμη, μεσαίωνας, μια κοπέλα βρίσκεται δολοφονημένη κάτω από το χιόνι. Ένας ντετέκτιβ αναλαμβάνει τη λύση του εγκλήματος με τη βοηθό του. Χμμ, θα ήσουν η βοηθός με το μπλοκάκι σου θα σημείωνες, θα πετούσες έξυπνες ιδέες να ξεδιαλύνεις την υπόθεση γιατί εσύ θα ήσουν το πραγματικό μυαλό και όχι ο ντετέκτιβ. Αν μπορούσα να σε βάλω σε παραμύθι, θα ήσουν μια ανατρεπτική πριγκίπισσα! Θα μεγάλωνες και θα πήγαινες στο χωριό να ζήσεις μαζί με τους χωριάτες incognito για να δεις ποια είναι τα πραγματικά τους προβλήματα και να προσπαθήσεις να τα λύσεις. Θα σε ψάχνανε από το κάστρο και τέτοια… χαμούλης! Είσαι ένα κορίτσι πανέξυπνο, που όμως όταν σε βλέπει κάποιος με τη γλυκιά σου φατσούλα δεν καταλαβαίνει τη δύναμη κρύβεις μέσα σου, οπότε γι’ αυτό και οι χαρακτήρες αυτοί!
❀ ❀ ❀
Μπορείς να βρεις τη Νάσια -και όσα κάνει- στα παρακάτω links:
❀ Τρίλιζα
Facebook: https://www.facebook.com/trilizacafe/?modal=admin_todo_tour
Instagram: https://www.instagram.com/triliza_cafe/?hl=el
❀ Κοσμήματα: https://www.facebook.com/anjewels2011/
❀ Blog: https://imaginedreamingreading.blogspot.com/
❀ ❀ ❀
POST-IT NOTE 1
Fun fact: μας έχουν μπερδέψει στους βαθμούς με τη Νάσια, επειδή την λένε Αλεξανδρίδη στο επίθετο κι εμένα Αλεξάνδρα στο μικρό ?
POST-IT NOTE 2
Η ομάδα που έχουν η Νάσια με την Χριστίνα στο Facebook ονομάζεται “Παιδικό βιβλίο-Προτάσεις” και μπορείς να την βρεις εδώ: https://www.facebook.com/groups/1416054051768595/
POST-IT NOTE 3
Σε δύο από τα τρία συλλογικά βιβλία στα οποία έχει γράψει η Νάσια, έχουμε γράψει και η Χριστίνα και εγώ παραμύθια. Όπως καταλαβαίνεις η μαγική τριάδα -Νάσια, Χριστίνα, Αλεξάνδρα- καλά κρατεί ?
