Κλίνοντας το “Υ” Υποτιμώ τις δυνατότητές μου και αμφιβάλλω για όσα θέλω να τολμήσω. Υποτιμάς την αντίληψή μου και νομίζεις…
Ρωτάω για να μου πεις τι κάνεις, αλλά προσποιούμαι πως ακούω όσα μου απαντάς. Ρωτάς αδιάκριτα για τη ζωή εκείνου…
Ξεχνάω πώς είναι να είμαι παιδί, καθώς εγκλωβίζομαι στους φόβους μου· εκείνους που συνηθίζουν να αποκτούν οι «μεγάλοι» όσο περνάει…
Ηρεμώ όταν ακούω τον χορό των σταγόνων καθώς φιλούν το έδαφος τους φθινοπωρινούς μήνες. Ηρεμείς όταν κρύβεσαι σαν μικρό παιδί…
Σωπαίνω όταν προσπαθείς να μου επιβληθείς. Αρνείσαι να αποδεχθείς τη διαφορετικότητά μας. Σωπαίνεις όταν φορτώνουν την πλάτη σου με βαρίδια…
Ισορροπώ ανάμεσα σε αυτό που θέλω και αυτό που θες εσύ. Ισορροπείς πάνω σ’ εκείνα που προσπαθούν άλλοι να σου…
Εμπιστεύομαι λάθος ανθρώπους και το καταλαβαίνω όταν πια είναι ήδη αργά. Εμπιστεύεσαι δίχως να περιμένεις ανταλλάγματα. Εμπιστεύεται με τα μάτια…
Θέλω να είμαι ένας άνθρωπος ευτυχισμένος, ολοκληρωμένος. Το εύχομαι, αλλά βουλιάζω στην αδράνεια. Θέλεις να πάψουν να σε ταλαιπωρούν και…
Κλίνοντας το “Χ” Χάνομαι στο δικό σου μυστήριο, που μια οδηγεί στο φως και άλλες φορές με βυθίζει σε μαρτύριο.…
Νομίζω και υποθέτω πολλά για τους γύρω μου, όμως μπορεί τελικά να αποδειχθεί ότι όλα αυτά που φαντάζομαι… δεν ισχύουν.…