Λυπάμαι για όσα λόγια σου είπα, γιατί στην πραγματικότητα δεν ήθελα τα χείλη μου αυτά να ξεστομίσουν. Λυπάσαι τα κορμιά…
Ισορροπώ ανάμεσα σε αυτό που θέλω και αυτό που θες εσύ. Ισορροπείς πάνω σ’ εκείνα που προσπαθούν άλλοι να σου…
Ζηλεύω τους ανθρώπους που καταφέρνουν να κάνουν κάτι αξιόλογο στη ζωή τους με μόνα τους όπλα την τιμιότητα, την επιμονή…
Σωπαίνω όταν προσπαθείς να μου επιβληθείς. Αρνείσαι να αποδεχθείς τη διαφορετικότητά μας. Σωπαίνεις όταν φορτώνουν την πλάτη σου με βαρίδια…
Κλίνοντας το “Φ” Φοβάμαι όταν πληγώνω κι όταν με πληγώνουν. Φοβάσαι γιατί αλλιώς τα περίμενες και προς άλλη μεριά σου…
Νομίζω και υποθέτω πολλά για τους γύρω μου, όμως μπορεί τελικά να αποδειχθεί ότι όλα αυτά που φαντάζομαι… δεν ισχύουν.…
Ρωτάω για να μου πεις τι κάνεις, αλλά προσποιούμαι πως ακούω όσα μου απαντάς. Ρωτάς αδιάκριτα για τη ζωή εκείνου…
Τρέμω στην ιδέα πως σε χάνω. Τρέμεις όταν σε αναστατώνουν αυτά που ακούς και αυτά που βλέπεις να συμβαίνουν. Τρέμει…
Παραδίνομαι στα συναισθήματα που με κυριεύουν και αγχώνομαι, ξεσπώ, χαίρομαι, κλαίω, αγαπώ… χωρίς όρια. Παραδίνεσαι στους πόθους σου· άοπλα, αμίλητα,…