Ηρεμώ όταν ακούω τον χορό των σταγόνων καθώς φιλούν το έδαφος τους φθινοπωρινούς μήνες.
Ηρεμείς όταν κρύβεσαι σαν μικρό παιδί στην αγκαλιά του συντρόφου σου έπειτα από μια δύσκολη μέρα.
Ηρεμεί όταν φτάνει στην ασφάλεια του σπιτιού της κι εκείνος ηρεμεί όταν μιλάει με τον καλύτερό του φίλο.
Ηρεμούμε μετά από μια μπόρα συναισθημάτων γεμάτη διαφωνίες και τότε καταφέρνουμε να σκεφτούμε τι μας συνέβη.
Ηρεμείτε όταν σας καθησυχάζουν και σας λεν πως όλα θα πάνε καλά. Το έχετε ανάγκη· όλοι το έχουν.
Ηρεμούν όταν βλέπουν πως υπάρχει «αύριο» και μπορούν να διακρίνουν έστω και ένα καλό στοιχείο στο κάθετί.
Δεν είναι λίγες οι φορές που κουράζομαι, κουράζεσαι, κουράζεται, κουραζόμαστε, κουράζεστε, κουράζονται από τις καταιγίδες της καθημερινότητας και τις υποχρεώσεις. Αλλά όταν κάνουμε κάτι που αγαπάμε και μας ευχαριστεί είναι σαν να παγώνει ο χρόνος.
Ευχόμαστε η στιγμή αυτή να κρατήσει παραπάνω. Τα συναισθήματά μας παίζουν καθοριστικό ρόλο στην υγεία μας, περισσότερο απ’ όσο πιστεύουμε. Είναι αυτά που μας δίνουν ώθηση, δύναμη και ενέργεια να συνεχίσουμε. Είναι, όμως, και αυτά που μπορούν να μας καθηλώσουν και να μας εγκλωβίσουν σε καταστάσεις που δε μας αρέσουν.
Ας προσφέρουμε στιγμές ηρεμίας στον εαυτό μας.
Ας τον φροντίσουμε. Του αξίζει να είναι και να αισθάνεται καλά.
“Κλίνοντας την Αλφάβητο”
©Αλεξάνδρα Ανδριάδη
Φωτογραφία
Min An
