Ηρεμώ όταν ακούω τον χορό των σταγόνων καθώς φιλούν το έδαφος τους φθινοπωρινούς μήνες. Ηρεμείς όταν κρύβεσαι σαν μικρό παιδί…
Διώχνω τους φίλους μου όταν θέλουν να με βοηθήσουν σε διάφορες δύσκολες φάσεις της ζωής μου. Διώχνεις τις θετικές σκέψεις…
Εμπιστεύομαι λάθος ανθρώπους και το καταλαβαίνω όταν πια είναι ήδη αργά. Εμπιστεύεσαι δίχως να περιμένεις ανταλλάγματα. Εμπιστεύεται με τα μάτια…
Απομυθοποιώ εσένα και την επιρροή που κάποτε ασκούσες πάνω μου· πια δεν σου το επιτρέπω.Απομυθοποιείς την ιδανική ζωή που άλλοι διάλεξαν…
Για εμένα η Αλφάβητος απέκτησε άλλο νόημα όταν άρχισα να την αντιλαμβάνομαι με τον τρόπο που έφτανε και σε σένα…
Κλίνοντας το “Ω” Ωριμάζω όταν αφήνω το «εγώ» μου να περάσει σε δεύτερη μοίρα. Ωριμάζεις όταν αποδέχεσαι τα λάθη σου…
Ζηλεύω τους ανθρώπους που καταφέρνουν να κάνουν κάτι αξιόλογο στη ζωή τους με μόνα τους όπλα την τιμιότητα, την επιμονή…
Γκρινιάζω για μικροπράγματα, τα οποία οδηγούν σε μια ακατάπαυστη μιζέρια. Γκρινιάζεις για τους ανθρώπους που έχεις δίπλα σου και θα…