Λυπάμαι για όσα λόγια σου είπα, γιατί στην πραγματικότητα δεν ήθελα τα χείλη μου αυτά να ξεστομίσουν. Λυπάσαι τα κορμιά…
Ξεχνάω πώς είναι να είμαι παιδί, καθώς εγκλωβίζομαι στους φόβους μου· εκείνους που συνηθίζουν να αποκτούν οι «μεγάλοι» όσο περνάει…
Κλίνοντας το “Υ” Υποτιμώ τις δυνατότητές μου και αμφιβάλλω για όσα θέλω να τολμήσω. Υποτιμάς την αντίληψή μου και νομίζεις…
Καυχιέμαι για την επαγγελματική μου καταξίωση και περιφρονώ την εργασία των υπολοίπων. Καυχιέσαι για όσα έχτισες σε πλάτες άλλων. Καυχιέται…
Ρωτάω για να μου πεις τι κάνεις, αλλά προσποιούμαι πως ακούω όσα μου απαντάς. Ρωτάς αδιάκριτα για τη ζωή εκείνου…
Σωπαίνω όταν προσπαθείς να μου επιβληθείς. Αρνείσαι να αποδεχθείς τη διαφορετικότητά μας. Σωπαίνεις όταν φορτώνουν την πλάτη σου με βαρίδια…
Μένω και επιμένω σε καταστάσεις που με φθείρουν. Μένεις σε μια σχέση επειδή φοβάσαι να μείνεις μόνος με τον εαυτό…
Παραδίνομαι στα συναισθήματα που με κυριεύουν και αγχώνομαι, ξεσπώ, χαίρομαι, κλαίω, αγαπώ… χωρίς όρια. Παραδίνεσαι στους πόθους σου· άοπλα, αμίλητα,…
Κλίνοντας το “Χ” Χάνομαι στο δικό σου μυστήριο, που μια οδηγεί στο φως και άλλες φορές με βυθίζει σε μαρτύριο.…
Ζηλεύω τους ανθρώπους που καταφέρνουν να κάνουν κάτι αξιόλογο στη ζωή τους με μόνα τους όπλα την τιμιότητα, την επιμονή…